Een van de symptomen van het Cyclisch Braken wordt als volgt omschreven: Herhaald braken; op de piek soms wel 5 à 6 keer per uur.
Veel mensen denken dat dit overdreven is. Laatst merkte een arts op dat het dan wel bijzonder was dat ik nog zo’n mooi gebit had. Stond ik wel even met mijn mond vol tanden. (Sorry, kon het niet laten.)
Zoveel achterdocht verpakt in een zogenaamd compliment.
Maar goed, als je in een uur veel braakt en dagen achtereen, wordt iedere ademtocht een marteling. Laat staan, weer braken.
Dat ziet er ongeveer zo uit:
Kinderen komen als kleine robotjes overeind, pakken hun emmer en het hele lijfje martelt zich door de braakbeurt heen. Het is een hartverscheurend tafereel en er is niets aan te doen. Je kan het als ouders/verzorgers niet overnemen en je kan het niet stoppen. Je kan alleen maar vasthouden, troosten en hopen dat het de laatste keer is.
Aan het eind vallen ze terug in de kussens en hebben tranen van inspanning op hun wangetjes. Ja, van inspanning, want huilen kunnen ze dan meestal niet meer.
Volwassenen kruipen door hun bed en pakken vertwijfeld de emmer. Ze weten dat er niets meer is en toch moet er weer overgegeven worden. Maag en slokdarm schieten in een kramp en lippen worden blauw. Er kan niet meer geademd worden, want de luchtpijp blijft afgesloten tot de (druppel) maaginhoud uitgespuugd is.
Soms wordt er met de vuist op de matras of de grond geslagen. Een vlaag van zelfmedelijden en uitzichtloosheid trekt door het hoofd.
Dit is niet overdreven.
Dit is echt zo.
Waarom zou er anders een International Awareness Day zijn? Niet omdat het “na een keertje kotsen” klaar is.
En als mijn maag, mijn hoofd en mijn hart dìt kan verdragen, dokter, waarom mijn tanden dan niet?
Wauw! Ik herken alles wat hier beschreven is! Op mijn 15e kreeg ik de diagnose migraine abdominal maar mij is ook verteld dat migraine maximaal 3 dagen kan duren. Ik heb meerdere verschillende anti braak middelen gekregen maar niets hielp. Spierverslappers werken wel maar wordt niet gegeven omdat het geen medicijn is tegen braken. Cannabis helpt soms om een aanval tegen te gaan maar in de aanval zelf is het bijna onmogelijk om dat te gebruiken. Mij werd gezegd dat ik moest stoppen met cannabis omdat 10 dagen en nachten lang overgeven, een zogenaamde wiet ziekte kan zijn. Ik heb de klachten al vanaf mijn kleutertijd maar evengoed braaf 2 maanden gestopt. Dus 2 maanden geen anti misselijkheids middel meer. Het had totaal geen effect. Uiteindelijk kom ik op deze site en denk ik: zie je wel! Ik ben niet gek! Het zit niet tussen mijn oren en ik ben ook niet de enige! Wat een opluchting en fijn dat er eindelijk wat meer erkenning is voor deze ziekte! Het is echt verschrikkelijk namelijk. Als je al in je 10e dag zit en zelfs het ziekenhuis in raakt en je niks anders krijgt dan anti braak middelen die nauwelijks helpen.
Ik zit momenteel thuis met een burn out omdat ik ondanks deze ziekte altijd wilde laten zien dat ik gewoon mee kan komen met de rest. Nu volg ik therapie om beter te leren omgaan met spanningsklachten. Het is nog te vroeg om te zeggen maar het lijkt vooralsnog wel een positief effect te hebben op gerelateerde klachten. Ik ben vooral heel erg dankbaar met alle informatie die op de site te vinden is. Ik herken 99% van wat de klachten omschrijft en ik ben heel erg blij dat ik nu kan laten zien dat ik het niet verzin. Mensen geloven me pas als ze me zo slecht zien. Nu kan ik deze site laten zien! Dank is groot!
Fijn Rebecca
dat je nu weet dat je niet alleen bent en het niet “tussen de oren” zit.
Bedankt dat je jouw verhaal hier wilt delen. Het is heel erg herkenbaar. Ook daar ben je niet alleen in.
De grilligheid van deze aandoening maakt het moeilijk te begrijpen voor de mensen om ons heen en vaak ook voor hulpveleners. Ik hoop dat deze informatie je daadwerkelijk helpt om het uit te leggen, want bij een aanval kruipen we meestal weg tot die over is. We laten het immers niet zien als we er heel slecht aan toe zijn.
Hopelijk helpt de therapie je om te gaan met je spanningsklachten. Het is een van de meest voorkomende triggers voor aanvallen.
Ik wens je sterkte en vermindering van je klachten, en als je nog vragen hebt: stel ze gerust.